3 oktober 2014

Ik heb het geluk gehad op verschillende plekken in de wereld te zwemmen met verschillende soorten dolfijnen. Al deze ontmoetingen waren anders. Zelfs de spinnerdolfijnen in Egypte en Hawaii zijn heel verschillend. De Egyptische spinners zijn meer ontspannen. In Hawaii zijn ze springerig. Ik heb daar de prachtigste salto's gezien. Op beide plekken waren de dolfijnen erg speels en werd ik uitgenodigd mee te spelen, tikkertje met bladeren of plastic. In de wateren rond Hawaii ontmoette ik ook goedaardige bottlenose dolfijnen en wijze pantropical spotted dolphins. En die zagen er compleet anders uit dan de Atlantic spotted die ik onlangs op de Bahama's ontmoette.

De spotted dolphins van Bimini zien er anders uit dan ik ooit gezien heb. Deze grote dolfijnen zijn gevlekt en af toe heb ik het idee dat ik omringd ben door de 101 dalmatiërs in dolfijnenuitvoering. Ook hun interactie met zwemmers is totaal anders dan ik gewend ben. Springers hebben een actieve en speelse energie. Als je naar ze toe zwemt, nemen ze je meteen op in hun pod. Spelen bestaat uit heel hard rondjes zwemmen en tikkertje met gevonden voorwerpen.

Bij de Atlantic spotted gaat dit heel anders. Zodra je naar ze toe zwemt, verdwijnen ze in de peilloze diepte. Ze komen alleen op hun voorwaarden naar je toe. Hun energie is minder uitbundig en uitgelaten dan die van de spinners. Daarentegen hebben ze meer aandacht voor je en willen ze zelfs knuffelen. Als je stil in het water drijft, komen ze voor je zwemmen. Ze draaien hun hoofd iets zodat ze je kunnen aankijken. Ze zijn zo dichtbij dat je er bijna scheel van gaat kijken. Dit is werkelijk oogcontact: ze lijken in je ziel te kijken.

Er zijn geen wilde spelletjes met de atlantic spotted maar aanrakingen. Ik wist niet wat we overkwam. De eerste keer werd ik vrij hardhandig geramd door een groot mannetje. Hij duwde zijn snoet hard tegen een plek net boven mijn middenrif. Het voelde niet bedreigend, maar ook niet vriendelijk. Meteen keerde hij en deed hetzelfde, veel zachter dit keer. Pas toen hij mij voor de derde keer op dezelfde manier en op dezelfde plek duwde, besefte ik dat hij mijn hartchakra aanraakte. Na deze laatste aanraking van mijn hartchakra wreef de dolfijn zijn lange lichaam tegen het mijne. Met zijn snoet tegen mijn oor fluisterde hij me zijn clicks toe.

Dolfijnensandwich

Even later ben ik omringd door 7 dolfijnen. Het grote mannetje zwemt weer recht op me af. Ik zet me schrap voor een nieuwe aanvaring. Maar vlak voor me remt hij af en wrijft zich zachtjes tegen me aan. Een jong doet hetzelfde. Mijn lichaam tintelt en het is moeilijk te omschrijven wat er gebeurt. Het voelt alsof er een krachtige energieoverdracht plaats vindt. De tijd stopt en ik voel dat niets meer hetzelfde zal zijn.

Voor ik woorden kan vinden voor wat er gebeurt, ben ik het middelpunt van een dolfijnensandwich. Een dolfijn duwt zich links tegen me aan, haar jong zwemt onderste boven onder me, letterlijk heart to heart. Een ander vrouwtje zwemt rechts dicht tegen me aan, terwijl haar jong vrolijk clickt en speels om ons heen zwemt. Als ik naar beneden duik, blijven de dolfijnen tegen me aangeplakt. Ook het mannetje komt weer, hij wrijft zich tegen mijn rug. Zolang als ik mijn adem in kan houden zwem ik ingeklemd tussen de vier dolfijnen. Hun aanrakingen voelen zo bijzonder. Zo zuiver, zo puur...