16 november 2013

Ik sta boven op de Kilauea-vulkaan. Hier heerst de woeste vuurgodin Pele in al haar wispelturigheid. Zij staat symbool voor de grootste scheppingskracht op aarde. Met kracht en geweld wast ze alles schoon. Pele vernietigt het oude om ruimte te creëren voor het nieuwe. Het oude loslaten en nieuwe uitdagingen verwelkomen, daar heb ik behoefte aan en daarom bezoek ik juist vandaag, de eerste dag van het heksennieuwjaar, haar vuurhuis. Pele helpt je immers je eigen scheppingskracht en oerenergie te vinden.

Na een flinke klauterpartij daal ik af in de Kilauea krater, de actiefste vulkaan ter wereld. Ik voel de aarde leven, vibreren en tintelen van ongeduld. Peles vuur werkt vernietigend, maar ook zuiverend. Zij helpt je herinneren dat als je je woede opkropt dat leidt tot een vulkanische uitbarsting. Wat een bijzondere plek is dit. Als vanzelf laat ik alles los wat ik los wil laten. Alle verdrietgeesten laat ik hier achter.

Dromenstof

De schemering treedt in. Het is niet langer licht, maar ook nog niet donker. Op dit tijdstip tussen de twee werelden kunnen je ogen je zo gemakkelijk voor de gek houden. Je ziet wat je wilt zien in plaats van wat er werkelijk is. Op Hawaii is de sluier naar andere dimensies dun. Hier is het makkelijk je dromen te leven. Mijn leven is gevuld met magie en syncs. Ik raak vol van leegte en dromenstof dwarrelt van de vulkaan in de krater naar beneden. Ik sta klaar de dromenstof op te vangen. Tot het tijd is om weer naar boven te klimmen.

In het licht van de wassende maan veranderen de lavastromen in een spooklandschap. Een betovering die, ondanks de duisternis, glinstert als een edelsteen. Ineens lijken de brokken verdacht veel op de afgedankte, en inmiddels versteende, minnaars van de wispelturige godin.