Korte inhoud:
Elias wil archeoloog worden. Samen met zijn buurmeisje Juno en haar hond Aagje doet hij echte opgravingen.
Dan komen Mai en Aran in hun wijk wonen. Hun vader heeft een metaaldetector en dat maakt de opgravingen nog professioneler.
Als ze met zijn vieren een vondst uit de Vikingtijd opgraven, krijgen ze met de politie te maken...
Fragment:
Mai We hebben nog steeds geen schat gevonden. Terwijl hier al die ridders en jonkvrouwen woonden.
Aran We hebben nog helemaal níéts gevonden. Nou ja, Aagje wel. Zij vindt van alles. Wat heeft ze allemaal al opgegraven vandaag? Een leeg blikje Red Bull, haar zoveelste tennisbal, een oude schoen en paar takken en, iehl, een kunstgebit!
Juno Een kunstgebit?! Nou, dat was vast niet van een schone jonkvrouwe. Maar wel leuk: kunstgebitten hebben we nog niet in onze collectie.
Aran Als we dan zo nodig opgravingen moeten doen, vind ik liever iets echts. Iets waardevols.
Elias We moeten geduld hebben en hard doorwerken. Ik heb een podcast geluisterd van een archeoloog. Zij vertelde dat je heel vaak niets vindt. En dat heel gewone vondsten zoals drinkbekers vaak belangrijker zijn dan muntschatten. Omdat alledaagse voorwerpen meer informatie geven over het leven van mensen.
Juno Oké, genoeg gekletst. Ik zal even wat graafwerk doen. Misschien heb ik meer geluk dan jullie… Hé, wat is dit?
Verder lezen?
Je kunt Schatgraven hier bestellen!
Hou jij je spreekbeurt over dit boek?
Dan heb ik een leuk weetje voor je! Aagje bestaat echt. Zij is mijn hond en ze speelt een belangrijke rol in dit boek. Ook in een aantal van mijn andere boeken spelen mijn eigen honden een rol. Weet jij welke boeken (en honden) dat zijn?
