19 november 2012

Ik ben gek op lijstjes maken. Stiekem ben ik dan ook erg jaloers op Francine Oomen. Omdat zij Lena Lijstje al heeft bedacht voordat ik dat kon doen.

Mijn lijstjes hebben eigenlijk altijd betrekking op mijn reizen. Ik heb lijstjes van de mooiste woestijnen, van de prachtigste gebouwen, van de ingewikkeldste landen om doorheen te reizen, van de vreemdste dingen die ik heb gegeten, van plaatsen die ik nog wil bezoeken, van dieren die ik graag in het wild zou ontmoeten.

Door het maken van lijstjes verzamel ik meteen mooie herinneringen. Zo blijf ik denken aan al mijn prachtige reizen en bijzondere ontmoetingen. Ik beleef ze telkens opnieuw en vergelijk ze met andere ervaringen. Zo hou ik ze levend. Een van mijn leukste lijstjes is mijn wensenlijstje. Jarenlang stond zwemmen met dolfijnen op één, voor een bezoek aan Stonehenge en het afzakken van de Amazone. En soms komen wensen uit!

Dansen met dolfijnen

Een tijdlang leefde ik in een onderwaterwereld waar alles blauw en magisch is. Een ongrijpbare spiegelwereld die vibreert van leven, vol kleurige vissen en prachtige oranje sterren. En daar in die stille wereld had ik de ontmoeting van mijn leven, met wilde dolfijnen.

Alles wat over dolfijnen gezegd wordt is waar: ze zijn magisch en niet van deze wereld. De engelen van de zee zijn het. Ze stralen liefde uit en wijsheid. Maar ook speelsheid en plezier. En wat is het ontroerend als ze je uitnodigen in hun wereld. Geen zorgen, geen gedachten, alleen spelen en genieten. Wat is het prachtig om Mahmoud met hen te zien dansen. Hij houdt van hen en zij van hem. En dat allemaal in die levendige droomwereld, zo ver van de realiteit.

Ik laat me onderdompelen in de champagnebubbels die de dolfijnen mij schenken en ik adem enkel liefde. Samen rondjes draaien, zo hard we kunnen. En een klaterende lach herinnert me eraan dat ik onderwater ben en helemaal niet kan lachen zonder een flinke slok zout zeewater binnen te krijgen. De dolfijnen wachten op me en nemen me weer op in hun midden. Dit is de magie waar ik naar op zoek was. Een elfengevoel.

Met een harde klap ben ik weer geland in mijn gewone leven. Met weemoed wijd ik mij maar weer aan mijn lijstjes. Zwemmen met dolfijnen kan nu op een ander lijstje. Het komt met stip op één op het lijstje met 'onbeschrijflijke ervaringen'. Het staat zelfs boven mijn ontmoeting met berggorilla's in het tropisch regenwoud met zeven vulkanen. En stiekem schrijf ik zwemmen met dolfijnen ook weer boven aan mijn wensenlijstje. Want ik wil nog helemaal niet landen. Ik wil blijven zwemmen en dansen. Mijn hoofd en hart zijn nog bij de dolfijnen. Nog steeds heb ik dolfijnengeluiden in mijn hoofd en als ik stil ben, hoor ik zelfs wat ze zeggen.

Maar toch, het gewone leven rukt genadeloos op. En helaas moet ik ook andere lijstjes maken. Minder leuke lijstjes dit keer. Verzekeringslijstjes. Waarom? Dat lezen jullie volgend weblog wel...