24 juni 2014

Hoe vaak heb ik dit nu al mogen ervaren? En toch is het telkens weer even bijzonder en onbeschrijflijk. De kleurenrijkdom en magie onder water blijven me verbazen alsof het de eerste keer is dat ik het zie. Ik voel een diepe bewondering en een enorm ontzag. Wat is de natuur prachtig en volmaakt. Het onderwaterlandschap is betoverend. Alsof je een andere dimensie binnen zwemt. En het enige dat je er voor hoeft te doen is een duikbril op zetten. Een kleine clownfish kijkt nieuwsgierig vanuit zijn veilige schuilplaats hoe ik naar beneden duik. Als ik redelijk ongevaarlijk lijk, komt hij voorzichtig te voorschijn. Zigzaggend schiet hij voor me langs. Een ontmoeting met deze kleine visjes maakt me altijd blij.

Onder water is alles anders. Een spiegelwereld waar sterren niet aan de hemel staan, maar stralend mooi liggen te zijn op de bodem van de zee. Alles is er gemakkelijk en vederlicht. Een wereld zonder haast, zonder tijd zelfs. Freediven voelt als het leven ontduiken. Ik duik een prachtige schelp op. Als ik goed luister hoor ik er een zeemeermin in zingen. Overal zijn kleurrijke schatten verborgen, als je er maar oog voor hebt. Het kost me een paar pogingen voor ik diep genoeg kan duiken op één ademteug, maar dan lukt het me een ‘eye of the ocean’ van de zeebodem op te rapen. Weer een wens vervuld!

Dugong

Mijn week wordt met de minuut mooier. Ik zwem niet alleen met dolfijnen, ook met schildpadden. Ontspannen glijden ze voorbij. Elke dag ontmoet ik ze. Een flinke golf duwt één van de schildpadden in mijn richting. Vluchtig raakt haar vin mijn arm. Even kijkt ze me verwonderd aan en dan zwemt ze een stukje met me mee tot onze stromingen zich scheiden. Een wijze oude schildpad deelt zijn levenslessen met mij. 'Zwem niet tegen de stroom in, maar go with the flow.' En hij laat zien hoe gemakkelijk dat eigenlijk is. Hij zwemt een paar slagen vooruit, om vervolgens door een golf weer een slag terug geduwd te worden. Onverstoorbaar accepteert hij dat dit bij het leven hoort, af en toe een stapje terug doen of een pas op de plaats maken.

Onder water maak ik zelfs nieuwe vrienden. Voor het eerst van mijn leven ontmoet ik een dugong. De Egyptenaren op het strand vertelden me dat deze dieren van aandacht houden. En het is waar. Als ik op een flinke ademteug naar beneden duik om een foto te maken van mijn allereerste zeekoe zwemt het gevaarte recht op me af. Ik ga opzij om hem de ruimte te geven. Ook onderwater gelden beleefdheidsregels. Maar de dugong doet hetzelfde en voor ik weet wat me overkomt, klampt hij zich met zijn vinnen aan mij vast. Even ben ik bang dat hij me met zijn enorme gewicht naar beneden trekt. Juist op het moment dat een paniekgevoel zich door mijn longen verspreid, laat hij me los. Ik zwem snel naar boven om adem te halen, de dugong laat zich ontspannen weer naar de bodem zakken. Om na deze ‘big hug’ zoals mijn gids het noemt verder te gaan met zijn lunch. Totaal overdonderd zwem ik terug naar het strand, weer een ‘once in a lifetime experience’ rijker!